به گزارش خبرنگار ملکان – سمانه اسلامی ورکی
مازندران، استانی که به نگین سبز شمال ایران شهرت دارد، با طبیعت بکر و تالابهای بینالمللی خود همواره مورد توجه بوده است. اما امروز، حال این استان خوب نیست.
تالابهایش یکی پس از دیگری خشک میشوند، جنگلهایش مورد تجاوز قرار میگیرند و پسماندها، این معضل همیشگی، نفس طبیعت را به شماره انداخته است.
در این میان، تالاب میانکاله، نگین ارزشمند تالابهای ایران، با خشک شدن ۱۵ هزار هکتار از مساحت خود، زنگ خطر را برای محیطزیست استان به صدا درآورده است.
تالاب میانکاله؛ قربانی بیتوجهی انسان
حسینعلی ابراهیمی کارنامی، مدیرکل حفاظت محیطزیست مازندران، در همایش بزرگداشت مرکز منطقهای کنوانسیون رامسر، با اشاره به وضعیت بحرانی تالابهای کشور، دخالتهای انسانی را عامل اصلی این فاجعه دانست.
وی با بیان اینکه ۱.۵ میلیون هکتار از سه میلیون هکتار تالاب کشور در فهرست جهانی قرار دارد، اظهار داشت: “با توجه به شرایط ناخوشایند تالابها، امکان ثبت بقیه تالابها در این فهرست وجود ندارد، حتی تالابهای ثبتشده نیز در صورت از دست دادن کارکردهای خود، از فهرست خارج خواهند شد.”
ابراهیمی کارنامی با هشدار درباره خشک شدن ۱۵ هزار هکتار از تالاب میانکاله، تاکید کرد: “این وضعیت برای آینده تالابها بسیار خطرناک است و دخالتهای بشر عامل اصلی این بحران است.
ابراهیمی کارنامی با بیان اینکه از مساحت ۴۸ هزار هکتاری تالاب میانکاله حدود ۱۵ هزار هکتار خشک شده است، هشدار داد: این وضعیت برای آینده تالابها بسیار خطرناک است و دخالتهای بشر عامل اصلی این بحران است.
راهکار؛ مشارکت مردمی و تغییر نگرش
وی با تاکید بر امکان نجات تالابها، افزود: تغییرات اقلیمی در سراسر جهان رخ داده است، اما ما باید خود را با این تغییرات سازگار کنیم، برای این کار، نیازمند مشارکت همهجانبه مردم و نهادهای مرتبط هستیم.
مدیرکل محیطزیست مازندران، پسماندها را یکی از عوامل اصلی تخریب محیطزیست معرفی و اضافه کرد : برای حل چالشهای محیطزیستی، باید نگرشی همهجانبه داشته باشیم. بهعنوان مثال، اگر سایت دفن زباله تعطیل شود، زبالهها به مراتع و حریم رودخانهها منتقل خواهند شد؛ بنابراین فرهنگسازی و جلب مشارکت مردمی کلید حل این مشکلات است.
ابراهیمی کارنامی با اشاره به نقش مرکز منطقهای کنوانسیون رامسر، خواستار حمایت بیشتر نهادهای استانی و ملی از این مرکز شد و گفت: این مرکز به تنهایی نمیتواند تمام مشکلات را حل کند و نیازمند حمایت همهجانبه است.
وی گفت: فرماندار رامسر در این نشست از تامین اعتبار برای پیشبرد اهداف مرکز منطقهای کنوانسیون رامسر در مرکز و غرب اسیا که در رامسر مستقر است، خبر داد که اتفاق خوبی است.
حال، سوال اینجاست که آیا فریادهای خاموش میانکاله شنیده خواهد شد؟ آیا مردم و مسئولان برای نجات این تالاب بینالمللی، اقدامی خواهند کرد؟ بیشک، آینده تالاب میانکاله و سایر تالابهای ایران، در گرو تصمیمات امروز ماست. اگر امروز به فکر چاره نباشیم، فردا برای جبران، دیر خواهد بود
از ۱۳ بهمن ۱۳۴۹ که مسوولان محیط زیست ١۸ کشور جهان و نهادهای غیردولتی بینالمللی مانند فائو و یونسکو در هتل قدیم رامسر گرد هم آمدند و نخستین کنوانسیون برای حفاظت از تالابهای دنیا را امضا کردند، نام رامسر جهانی شد.
سال ۲۰۰۲ تاسیس مرکز منطقهای کنوانسیون رامسر در مرکز و غرب آسیا مطرح شد و سال ۲۰۰۵ در جلسهای که با حضور بسیاری از وزرای محیط زیست و مسوولان رده بالای مرتبط با این حوزه به میزبانی اسپانیا برگزار شد، اعضای کنوانسیون رامسر به استقرار این مرکز در ایران رای مثبت دادند.
سال ۱۳۸۵ هیات دولت با صدور مصوبه و تامین اعتبار مجوز احداث ساختمان کنوانسیون در رامسر را صادر کرد، سال ۱۳۸۲ هم پس از تکمیل ساختمان، این مرکز که ستاد فعالیتهای کنوانسیون بینالمللی رامسر در منطقه غرب آسیا است، در فضایی استاندارد فعالیتش را آغاز کرد.
این کنوانسیون بر حفاظت و بهرهبرداری معقول از تالابها به ویژه در راستای فراهم کردن زیستگاهی برای پرندگان آبزی و کنار آبزی تاکید میکند، بعد از گذشت سالها، حالا کنوانسیون گستره نگرش خود را چنان افزایش داده که تمام ابعاد حفاظت و بهرهبرداری معقول و پایدار از تالابها را در بر میگیرد و تالابها را در زمره اکوسیستمهایی میداند که در حفاظت از تنوع زیستی و رفاه جامعه بشری اهمیت فوقالعادهای دارند.
علاوه بر این به شناسایی شهرهایی که تالاب های ثبت شده در این کنوانسیون دارند نیز تاکید می کند و بر این اساس شهر تالابی را تعریف کرده است که در این راستا شهری که در حاشیه تالابی که در این کنوانسیون ثبت شده بتواند تاییدیه شهر تالابی را دریافت کند، زمینه برای دریافت کمک های بین المللی به تالاب مورد نظر فراهم خواهد شد. ۲۵ تالاب ایران در کنوانسیون رامسر به ثبت رسیدهاند.
- نویسنده : محیطزیست مازندران در خطر