به گزارش ملکان،سرویس سیاسی – سمانه اسلامی
شهر ساری، مرکز استان مازندران، در سال‌های اخیر شاهد نوسانات شدیدی در مدیریت شهری بوده است.
تغییرات پی‌درپی شهرداران، علاوه بر ایجاد بی‌اعتمادی عمومی، چالش‌های جدی در ارائه خدمات شهری و توسعه پایدار شهر را به همراه داشته است. عدم توانایی شوراهای شهر در انتخاب شهرداران کارآمد و پایدار، یکی از دلایل اصلی این بحران است. بازی‌های سیاسی، منافع شخصی و نبود شفافیت در فرایند انتخاب شهرداران، باعث شده است که این جایگاه مهم به جای اینکه به فردی با توانایی و تجربه سپرده شود، به عرصه‌ای برای رقابت‌های کوتاه‌مدت تبدیل شود.
تغییرات مکرر در مدیریت شهری، نه تنها به اختلال در اجرای پروژه‌های عمرانی و خدماتی منجر شده، بلکه باعث کاهش بهره‌وری و افزایش هزینه‌های شهرداری نیز شده است.
در چهار سال گذشته، شورای شهر ساری نتوانسته است به ثبات در انتخاب شهردار دست یابد. انتخاب‌های متعدد و پر تنش، نشان از وجود اختلافات عمیق در میان اعضای شورا و اولویت‌دهی به منافع شخصی به جای منافع شهر دارد .
انتخاب آخرین شهردار در شرایطی صورت گرفت که برخی اعضای شورا علناً به همدیگر اتهاماتی وارد کردند. این امر نشان می‌دهد که در این انتخاب، معیارهای تخصصی و مدیریتی جای خود را به روابط شخصی و قدرت‌نمایی داده است.
شورای شهر ساری نتوانسته در انتخاب شهرداران به ثبات و تصمیم‌گیری پایدار دست یابد. اولین انتخاب شورای فعلی،احمدی فولادی، جواد طالبی، محمدحسین قبادی و حسین بربسته (سرپرست) بود و در نهایت و در آخرین جلسه و آن هم پس از یک نشست پر از تنش فریاد و فحاشی، سید حسن احمدی سقندیکلایی عضو شورای شهر ساری شهردار فعلی انتخاب شده است.
شورای شهر باید توضیح بدهد ملاک وی برای انتخاب شهردار چه شاخص هایی بود و آیا صرفاً دوستی میتواند ملاک و مبنایی برای چنین انتخابی باشد ؟
بر اساس قوانین و مقررات موجود، شورای شهر برای انتخاب شهردار باید به دنبال فردی باشد که دارای صلاحیت‌های عمومی و تخصصی لازم برای اداره یک شهر باشد. شهردار باید بتواند یک تیم قوی را رهبری کند،باید با مسائل و مشکلات خاص شهر آشنایی کامل داشته باشد و بتواند برای حل آن‌ها برنامه‌ریزی کند. تصمیم‌گیری‌های موثر بگیرد و با چالش‌های مختلف شهری مقابله کند
انتخاب فردی چون حسن احمدی که سابقه مدیریتی و طرح و برنامه ی برای مدیریت شهر ساری ندارد باید انتظار روزهای سختی را برای عمارت شهرداری داشته باشیم.
بر اساس قوانین و مقررات، شهردار باید فردی متخصص و توانمند باشد که بتواند با چالش‌های پیچیده شهری مقابله کند و برای توسعه پایدار شهر برنامه‌ریزی کند. اما در واقعیت، آنچه در ساری رخ می‌دهد، حکایت از بی‌توجهی به این اصول دارد.
این وضعیت، نه تنها به شهروندان ساری، بلکه به کل استان مازندران آسیب می‌رساند. بی‌ثباتی مدیریت شهری، سرمایه‌گذاران را فراری می‌دهد، اعتماد عمومی را از بین می‌برد و در نهایت به توسعه نیافتگی شهر منجر می‌شود. در نهایت، باید گفت که بحران مدیریت شهری در ساری، تنها مختص این شهر نیست و بسیاری از شهرهای کشور با این مشکل مواجه هستند. برای حل این مشکل، نیازمند تغییر رویکرد در مدیریت شهری و اولویت‌دهی به منافع عمومی هستیم. با امید به اینکه شهروندان ساری بتوانند با همدلی و مطالبه‌گری، شهری آباد و توسعه‌یافته داشته باشند.
