بررسی پیام‌ها و واکنش‌های کاربران در شبکه‌های اجتماعی، نشان می‌دهد که جامعه ایرانی نه تنها در برابر جنگ سکوت نکرده، بلکه با زبان‌های گوناگون، از نقد تا تسلیت، از شعر تا تحلیل، در حال بازتاب واقعیت‌های تلخ و امیدهای پنهان این روزهاست.
نقد به جنگ؛ صدای عقلانیت و انسان‌دوستی
گروهی از کاربران با تأکید بر بی‌ثمر بودن جنگ، آن را پدیده‌ای ضدانسانی توصیف کرده‌اند. عباراتی چون «در جنگ هیچ برنده‌ای وجود ندارد» یا «حامی جنگ از نطفه شیطان است» نشان می‌دهد که بخشی از جامعه، فراتر از مرزهای سیاسی، به اصل انسانیت وفادار مانده و خواهان پایان خشونت است.
دسته‌ای دیگر، با تمرکز بر پیامدهای انسانی جنگ، به ویژه شهادت کودکان و غیرنظامیان، از بی‌عدالتی و قساوت گلایه کرده‌اند. این پیام‌ها، نه فقط سوگنامه‌هایی برای عزیزان از دست‌رفته، بلکه سندی از مظلومیت مردمی هستند که در میانه معادلات سیاسی، قربانی می‌شوند.
در میان این پیام‌ها، فراخوان‌هایی برای اتحاد و همدلی نیز به چشم می‌خورد. کاربران با تأکید بر عشق به وطن، دعوت به ایستادگی در کنار یکدیگر کرده‌اند. این پیام‌ها، یادآور روزهای دفاع مقدس‌اند؛ روزهایی که مردم ایران با دست خالی اما دلی پر از ایمان، در برابر دشمن ایستادند.
گروهی دیگر، با نگاهی مسئولانه، به سلامت روان کودکان و خانواده‌ها در شرایط اضطراری پرداخته‌اند. این پیام‌ها، نشان‌دهنده بلوغ اجتماعی و اهمیت توجه به ابعاد پنهان جنگ، به‌ویژه در حوزه روانی و تربیتی است.
کاربرانی نیز با بهره‌گیری از زبان شعر و ادبیات، تلاش کرده‌اند تا پیام خود را در قالبی فرهنگی و هنری بیان کنند. این دسته، با استفاده از استعاره‌ها و تصاویر شاعرانه، نه تنها پیام خود را منتقل کرده‌اند، بلکه از فرهنگ ایرانی در برابر هجمه جنگ‌افروزان دفاع کرده‌اند.
در نهایت، پیام‌های تسلیت‌گویی و دعا، بازتابی از نیاز جامعه به آرامش و امید است. این پیام‌ها، گرچه ساده‌اند، اما عمق اندوه و آرزوی صلح را در دل خود دارند.
و در پایان واکنش‌های مردم ایران در فضای مجازی، تصویری چندلایه از جامعه‌ای است که در برابر جنگ، نه منفعل، بلکه فعال، آگاه و همدل ظاهر شده است. این پیام‌ها، نه تنها بازتاب درد و رنج، بلکه نشانه‌ای از فرهنگ مقاومت، عقلانیت و امید در دل یک ملت‌اند. .
- نویسنده : سمانه اسلامی
