شهرداری ساری سال‌هاست از یک بحران مزمن در ساختار، نظارت و برنامه‌ریزی رنج می‌برد؛ بحرانی که تنها با شعار و شوی رسانه‌ای حل نمی‌شود. ساری شهری با حجم عظیم پرسنل، پروژه‌های نیمه‌تمام، نارضایتی عمومی از خدمات شهری، سوءمدیریت در مناطق مختلف، و فساد پنهان در برخی لایه‌های اجرایی‌ست.
از بی‌نظمی در حمل‌ونقل و ترافیک گرفته تا ضعف در نظافت شهری، آسفالت‌کاری‌های غیراصولی، برخوردهای سلیقه‌ای با سرمایه‌گذاران و ناتوانی در مدیریت بحران‌ها، همه‌وهمه چهره‌ای از یک مدیریت شهری خسته، بی‌برنامه و سردرگم را ترسیم کرده‌اند. وقتی مدیر یکی از مناطق شهری، روز اول عید – در مقابل چشم شهروندان – نیروی پارکبان را به دلایل نامعلوم مورد ضرب‌وشتم قرار می‌دهد و هیچ برخورد علنی و شفاف با این رفتار غیراخلاقی صورت نمی‌گیرد، مشخص است که سطح بحران فراتر از «اشکال اجرایی» رفته و به «فرهنگ سازمانی غلط» رسیده است. فرهنگی که در آن قدرت‌طلبی، بی‌پاسخ‌بودن و بی‌احترامی به کارکنان، به هنجار تبدیل شده است. و حالا، هنوز مرکب حکم شهردار جدید – آقای احمدی – خشک نشده، در اولین جلسه علنی شورا، به‌صراحت و بدون پرده‌پوشی، رسانه‌ها را تهدید می‌کند با این جمله که: «آخرین باره دارم تذکر می‌دم»! آقای شهردار! نه رسانه‌ها سرباز شما هستند و نه شورا میدان زورگویی شماست. شما مسئول پاسخگویی به مردمی هستید که از شهرداری خسته‌اند، نه تهدید خبرنگارانی که درد مردم را بازتاب می‌دهند.
ما کاری نداریم که کدام رسانه، فضای مجازی یا رسمی، چه چیزی نوشته یا منتشر کرده؛ اصل ماجرا این است که مدیری که در روزهای اول کاری‌اش، به‌جای ارائه برنامه، اصلاح ساختار و جلب اعتماد افکار عمومی، به سراغ تشرزدن به منتقد و تنگ‌نظری رسانه‌ای می‌رود، نه تنها آماده حل بحران‌های شهرداری نیست، بلکه خودش بخشی از بحران است. آقای احمدی! شما نان نظام را می‌خورید و از جایگاهی برخوردار شده‌اید که حق‌الناس در آن حرف اول را می‌زند. اگر تحمل نقد ندارید، صندلی مدیریت شهری جای شما نیست. رسانه‌ها نه دشمن شهردارند، نه رقیب شورا؛ بلکه صدای مردمی‌اند که دیگر توان دیدن و تحمل این حجم از بی‌تدبیری را ندارند. این شهر، مدیر شجاع و پاسخگو می‌خواهد، نه مدیری که در روز اول به‌جای گزارش عملکرد، پیام تهدید به خبرنگاران می‌دهد!
- نویسنده : مختاری
