سید سنگدهی؛
فرض کن یه اپلیکیشن میاد و میگه:
«ما موقعیت دوستات رو نشون میدیم!»
«با یه بازی ساده، میزان استرست رو میسنجیم!»
«با هوش مصنوعی مغزتو تحلیل میکنیم!»
«با این فیلترشکن، همهجا بری!»
تو نصبش میکنی. بعد ازت اجازه دسترسی میگیره به:
دوربین
گالری عکس
مخاطبین
موقعیت مکانی (GPS)
میکروفون
و بعد چی میشه؟ کل زندگی دیجیتالت میره اونور آب! بدون اینکه بدونی.
عکسهات، پیامهات، رفتوآمدت، تماسهات، حتی صدای خونهات.
این یعنی چی؟
یعنی جاسوسی دیجیتال با رضایت خودت!
این نوع جاسوسی کجا بهکار میاد؟
برای پروفایلسازی اطلاعاتی از مردم ایران
برای پیدا کردن افراد مهم در لایههای اجتماعی، نظامی، سیاسی
برای شناخت گرایشهای اجتماعی و مذهبی مردم
برای طراحی عملیات روانی و تخریب در زمان بحران (مثل اعتراضات، انتخابات، یا ترورهای اخیر)
مثال واقعی:
در سالهای اخیر، گزارشهای متعددی منتشر شده از اینکه:
برخی فیلترشکنها توسط نهادهای اطلاعاتی خارجی طراحی شدن.
برخی اپ های «پیشبینی شخصیت» یا «هوش مصنوعی چهره» در اصل ابزار جمعآوری اطلاعات بیومتریک و رفتاری بودن.
حتی بعضی بازیهای موبایلی، ردیاب مخفی فعالیت و گفتوگوی روزمره مردم بودن.
نتیجه: هر چیزی که رایگانه، امن نیست.
هر برنامه جذابی، بیهدف نیست.
و هر کلیک بیفکر، شاید یه گلوله مجازی توی قلب امنیت ایرانه.
- نویسنده : سید سنگدهی