نگاهی به حاشیه‌های مراسم روز خبرنگار ۱۴۰۴ در نوشهر
همایش روز خبرنگار در نوشهر، با حضور چهره‌های برجسته کشوری و استانی، از جمله رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت، استاندار مازندران، نمایندگان مجلس، مدیران فرهنگی و جمعی از خبرنگاران فعال استان برگزار شد. اجرای مراسم بر عهده یکی از شناخته‌شده‌ترین مجریان رسانه ملی، خانم المیرا شریفی‌مقدم بود؛ چهره‌ای که با بیش از دو دهه تجربه اجرای زنده، به‌خوبی با فضای رسانه‌ای و اقتضائات آن آشناست.
اما در میانه مراسم، اتفاقی رخ داد که نه‌تنها نظم برنامه را بر هم زد، بلکه به یکی از پرحاشیه‌ترین لحظات روز خبرنگار در سال‌های اخیر تبدیل شد
پس از سخنرانی یکی از نمایندگان مجلس، خانم شریفی‌مقدم برای ادامه مراسم پشت تریبون حاضر شد. اما یکی از حاضران که سال‌ها پیش فعالیت‌هایی در حوزه رسانه داشته و همچنان میل به حضور در مقابل دوربین‌ها در او شعله‌ور است، بدون هماهنگی و برخلاف عرف مراسم، روی سن رفت و تریبون را در اختیار گرفت.
او با لحنی تند، مجری مراسم را مورد انتقاد قرار داد، از عدم دعوت خود گلایه کرد و حتی پیشنهاد داد که خانم مجری در کلاس خبرنگاری شرکت کند. سپس بدون توجه به مخالفت عوامل اجرایی، شروع به شعرخوانی کرد؛ اقدامی که نه‌تنها با اعتراض خبرنگاران حاضر مواجه شد، بلکه ناراحتی جدی مجری مراسم را نیز به دنبال داشت.
خانم شریفی‌مقدم پس از پایان شعرخوانی، با تأخیر به تریبون بازگشت و در سخنانی گلایه‌آمیز اما محترمانه گفت:
«من به احترام مهمانان و مسئولان به برنامه برگشتم. کاش به جای ادعای حسینی بودن، زندگی‌مان حسینی باشد. ضمن اینکه حتماً در کلاس خبرنگاری شرکت می‌کنم. من خبرنگار نیستم و ادعای خبرنگاری هم ندارم. با افتخار مجری و گوینده صدا و سیما هستم.»
این سخنان با تشویق خبرنگاران همراه شد و بسیاری از مسئولان، از جمله استاندار مازندران و رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت، از خانم شریفی‌مقدم دلجویی کردند.
خبرنگاری، بیش از آن‌که صرفاً انتقال خبر باشد، مسئولیتی اخلاقی، اجتماعی و فرهنگی است. خبرنگار، نه‌تنها باید راوی حقیقت باشد، بلکه باید در رفتار، گفتار و حضور خود، نماینده شأن رسانه‌ای باشد که به آن تعلق دارد.
تصرف تریبون، بی‌احترامی به مجری، بی‌توجهی به برنامه‌ریزی مراسم و نادیده گرفتن اصول حرفه‌ای، نه‌تنها از شأن خبرنگاری نمی‌کاهد، بلکه آن را به چالش می‌کشد. خبرنگار، باید بداند که حضور در فضای عمومی، نیازمند رعایت قواعدی است که احترام به دیگران، مهم‌ترین آن‌هاست.
نقد از خود؛ بازخوانی مسئولیت‌ها
در فضای رسانه‌ای امروز، نقد از خود، یکی از مهم‌ترین ابزارهای رشد حرفه‌ای است. خبرنگاران باید بتوانند رفتارهای خود را بازخوانی کنند، اشتباهات را بپذیرند و از آن‌ها درس بگیرند. همان‌طور که یکی از خبرنگاران حاضر در مراسم در یادداشتی نوشت:
«چالش‌های خودساخته خبرنگاری، نقدی از خود به خود است. اگر این رخداد را با مثل “همیشه یک سوزن به خودت بزن، یک جوالدوز به دیگران” نصب‌العین قرار ندهیم، احترام خود را نزد جامعه خبرنگاران از دست خواهیم داد.»
این نگاه، نه‌تنها نشانه بلوغ حرفه‌ای است، بلکه می‌تواند مانع از تکرار رفتارهایی شود که به جای ارتقای جایگاه خبرنگاری، آن را تضعیف می‌کنند.
خانم شریفی‌مقدم در سخنان خود به نکته‌ای مهم اشاره کرد: «من خبرنگار نیستم، با افتخار مجری هستم.» این جمله، یادآور تفاوت نقش‌ها در فضای رسانه‌ای است. مجری، مسئول هدایت برنامه، مدیریت زمان و حفظ نظم مراسم است. خبرنگار، مسئول روایت، تحلیل و انتقال پیام.
هر دو نقش، مکمل یکدیگرند و نباید با هم خلط شوند. احترام به نقش‌ها، احترام به ساختار رسانه‌ای است. اگر خبرنگاری بخواهد جای مجری را بگیرد، یا مجری بخواهد نقش خبرنگار را ایفا کند، نه‌تنها نظم رسانه‌ای بر هم می‌خورد، بلکه مخاطب نیز دچار سردرگمی می‌شود.
در پایان، باید به این نکته مهم اشاره کرد که احترام، سرمایه مشترک همه فعالان رسانه‌ای است. خبرنگار، مجری، مسئول، برگزارکننده و مخاطب، همگی در یک فضای مشترک رسانه‌ای زیست می‌کنند. اگر این فضا با بی‌احترامی، بی‌نظمی و خودمحوری آلوده شود، نه‌تنها اعتبار رسانه‌ها، بلکه اعتماد عمومی نیز آسیب خواهد دید.
روز خبرنگار، فرصتی برای تجلیل است؛ نه برای تصرف تریبون، نه برای شعرخوانی بی‌برنامه، نه برای انتقادهای شخصی. این روز، باید نماد همدلی، احترام و بلوغ حرفه‌ای باشد.
ما خبرنگاران، بیش از هر قشر دیگری، باید بدانیم که تریبون، نه ابزار قدرت، بلکه مسئولیت است. اگر این مسئولیت را با اخلاق، احترام و حرفه‌گرایی همراه نکنیم، تریبون را به جایگاهی برای خودنمایی تبدیل خواهیم کرد؛ و این، بزرگ‌ترین خیانت به خبرنگاری است.
- نویسنده : سمانه اسلامی
