آقای استاندار! ما کارگر رسانه‌ای مدیران نیستیم
آقای استاندار! ما کارگر رسانه‌ای مدیران نیستیم
روزنامه‌نگاری در مازندران دارد به شغل شبانه‌روزیِ بی‌دستمزدِ روابط عمومی مدیرانی تبدیل می‌شود که نه برنامه دارند، نه کارنامه.
سیدسنگدهی؛

رسانه مستقل این روزها نه حامی دارد، نه حاشیه‌ امن، اما در عوض، لیست بلندبالایی از توقعات بر دوشش بار شده: “بنویسید”، “منتشر کنید”، “بازنشر کنید”، “حذف نکنید”، “دوربین بیارید”، “پوستر طراحی کنید”، و همه این‌ها بی‌هیچ حمایت، قرارداد، یا حتی تشکری در حد یک جمله ساده!

آقای استاندار!

در حالی که رسانه‌های مستقل این استان با هزینه‌های شخصی اداره می‌شوند، مدیران زیرمجموعه شما، با طلبکاری عجیبی، توقع دارند ما پادوی بی‌جیره و مواجبشان باشیم.

خبرنگار و مدیرمسئول روزنامه مگر کارگر ادارات دولتی‌ست که مأمور به دستور باشد؟

اگر رسانه‌ای نقد نکند، مطالبه نکند، شفاف‌سازی نکند، دیگر چه کاره است؟

اگر قرار باشد فقط بنویسیم آنچه را که مدیران می‌پسندند، این رسانه نیست، بولتن داخلی سازمان‌هاست! و تازه اگر جسارت کنیم و نقدی بنویسیم، که وای به حالمان! همان‌هایی که هیچ‌گاه حتی یک ریال کمک نکرده‌اند، ما را می‌برند دادگاه، پاسگاه، شورای نظارت، حراست، شکایت پشت شکایت.گاهی چنان فشار می‌آورند که انگار نه روزنامه‌نگاریم، نه پرسشگر، بلکه متهمیم! تنها جرم‌مان هم این است که “پرسیدیم چرا؟”

آقای دکتر…

مردم از ما سوال می‌پرسند، اما ما دست‌مان خالی‌ست.

نه دسترسی به اطلاعات واقعی داریم، نه حمایت، نه پاسخگو. در عوض باید هر هفته در مراسمی شرکت کنیم که در آن مدیران بی‌برنامه، پروژه‌های نیمه‌تمام را افتتاح می‌کنند، بی‌آنکه یک رسانه بتواند بپرسد: اعتبارش از کجا آمد؟ مجوزش چه شد؟ مطالعاتش کدام بود؟ بهره‌اش برای مردم چه خواهد بود؟  اگر بنا بر مطالبه‌گری‌ست، رسانه را باید تقویت کرد نه اینکه به چشم کارگر تبلیغاتی ادارات نگاهش کرد.رسانه، رکن چهارم دموکراسی است؛ نه ابزار دیده شدن مدیرانی که بسیاری‌شان حتی سواد رسانه‌ای اولیه ندارند.

آقای استاندار! 

در پایان فقط یک خواسته داریم: رسانه را به رسمیت بشناسید. رسانه، بلندگوی مدیر نیست؛ آیینه جامعه است.

 

  • نویسنده : سید سنگدهی