گهواره شعر نو، میراثی جهانی در دل مازندران
گهواره شعر نو، میراثی جهانی در دل مازندران
در مراسم بزرگداشت زادروز نیما یوشیج، پدر شعر نو فارسی، مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی مازندران از ظرفیت‌های بی‌نظیر روستای یوش برای ثبت در فهرست میراث جهانی سخن گفت.

روستایی که نه‌تنها زادگاه یکی از تأثیرگذارترین چهره‌های ادبیات ایران است، بلکه با طبیعت بکر، معماری تاریخی و فرهنگ غنی‌اش، می‌تواند به نگینی درخشان در گردشگری فرهنگی کشور تبدیل شود.

حسین ایزدی، مدیرکل میراث‌فرهنگی مازندران، در این مراسم تأکید کرد که یوش همانند گهواره‌ای است که نیما را پرورده و امروز می‌تواند با تکیه بر همین میراث، به جهانیان معرفی شود. او گفت: «یوش با مردمانی فرهیخته، معماری بومی و طبیعتی چشم‌نواز، ظرفیت بالایی برای توسعه گردشگری دارد و قابلیت ثبت جهانی آن باید جدی گرفته شود.»

این سخنان در شرایطی مطرح می‌شود که توجه به گردشگری فرهنگی در ایران، بیش از پیش به عنوان راهی برای توسعه پایدار و حفظ هویت بومی مطرح شده است.

ایزدی با اشاره به ویژگی‌های فرهنگی مازندران، این استان را گنجینه‌ای از تاریخ، هنر و آیین‌های مردمی دانست. او تأکید کرد که معرفی این ظرفیت‌ها به جهان، تنها از مسیر هم‌افزایی میان مردم، هنرمندان و فعالان فرهنگی ممکن خواهد بود.

در این میان، نقش نیما یوشیج به‌عنوان نماد تحول در ادبیات فارسی، می‌تواند نقطه اتصال میان فرهنگ بومی و ادبیات جهانی باشد؛ میراثی که نه‌تنها برای مازندران، بلکه برای ایران و جهان ارزشمند است.

ایزدی همچنین به بخش تاریخی بلده اشاره کرد؛ منطقه‌ای که با خانه‌های خشتی، رودهای زلال و کوه‌های استوار، آرامشی شاعرانه را به گردشگران هدیه می‌دهد. او این منطقه را یکی از قطب‌های بالقوه گردشگری فرهنگی و طبیعی کشور دانست و خواستار توجه بیشتر به ظرفیت‌های آن شد.

در پایان، مدیرکل میراث‌فرهنگی مازندران بر ضرورت توسعه گردشگری بر پایه فرهنگ و هویت بومی تأکید کرد. او گفت: «اگر گردشگری بر اساس اصالت‌های فرهنگی و طبیعی منطقه پیش برود، نه‌تنها رشد اقتصادی مردم تضمین می‌شود، بلکه میراث ارزشمند مازندران نیز حفظ خواهد شد.»

روستای یوش، با تمام ظرفیت‌هایش، امروز در آستانه تبدیل شدن به یک برند فرهنگی و گردشگری جهانی قرار دارد. اگر این مسیر با برنامه‌ریزی دقیق، مشارکت مردمی و حمایت ملی همراه شود، می‌توان امیدوار بود که نام یوش، نه‌تنها در حافظه ادبیات، بلکه در فهرست میراث جهانی نیز جاودانه شود.

 

  • نویسنده : سمانه اسلامی