به گزارش ملکان، سرویس اقتصادی – سمانه اسلامی
شالیکاران گیلانی، که ستون فقرات کشاورزی این استان شمالی را تشکیل می‌دهند، در وضعیت بحرانی قرار گرفته‌اند. افزایش بی‌رویه هزینه‌های تولید، کاهش قیمت خرید تضمینی برنج، واردات بی‌رویه برنج خارجی و نبود حمایت‌های کافی دولتی، کشاورزان را در آستانه ورشکستگی قرار داده است .
افزایش قیمت نهاده‌های کشاورزی مانند کود، سموم و بذر افزایش هزینه‌های آبیاری به دلیل کمبود آب و افزایش تعرفه آب افزایش هزینه‌های کارگری در این میان شالیکاران گیلانی که بیش از ۳۰ درصد کل برنج تولیدی کشور را تأمین می‌کنند، امسال هم با وجود همه مشکلات مانند سال‌های قبل تلاش کرده و توانسته‌اند بیش از ۱۲ درصد عملکرد محصول شالیزارهای خود را افزایش دهند تا بازار برنج داخلی با مشکلی مواجه نشود. حالا این کشاورزان سختکوش تنها امیدشان به فروش محصول با قیمت مناسب است.
کشاورزان گیلانی در انتظار اعلام قیمت منصفانه
«صالح محمدی» رئیس سازمان جهاد کشاورزی گیلان با اشاره به ظرفیت کم نظیر این استان در تولید برنج، اظهار داشت: در سال جاری ۲۳۸ هزار هکتار از شالیزارهای استان زیر کشت برنج رفت. از این مقدار ۲۵ هزار هکتار آن ارقام پرمحصول و ۲۱۳ هزار هکتار آن از ارقام محلی کشت شده و خوشبختانه توانستیم عملکرد تولید برنج را در سال‌جاری ۱۲ درصد افزایش دهیم. وی با تأکید بر اینکه وظیفه داریم دغدغه کشاورزان را برطرف کنیم، افزود: ۳۰ درصد اشتغال استان مرتبط با کشاورزی بوده و تعیین قیمت واقعی محصول برنج توسط شورای قیمت‌گذاری مهم‌ترین خواسته کشاورزان استان است. ۲ سالی می‌شود که به علت تعیین نشدن قیمت مناسب و از همه مهم‌تر واردات بیش از نیاز برنج، کشاورزان دچار ضررهایی شده‌اند، به همین خاطر امسال تلاش شده جلوی این ضرر‌ها را بگیریم. همچنین به جد پیگیر تعیین قیمت مناسب از سوی شورای قیمت‌گذاری محصولات کشاورزی هستیم و امیدوارم قیمت تا هفته‌های آینده اعلام شود تا کشاورزان بتوانند بیشترین سود را از دسترنج چندین ماهه خود ببرند. این مقام مسئول خاطرنشان کرد: در ادوار مختلف با مشورت تشکل‌های صنفی کشاورزان، کارخانجات و با در نظر گرفتن شرایط نهادها، دستمزد کارگران و… حداقل قیمت برای ارقام کیفی هاشمی را ۹۵ هزار تومان اعلام کرده‌ایم اما همچنان منتظریم در این باره در سطح ملی تصمیم‌گیری شود.
پیش‌بینی برداشت ۷۰ هزار تن راتون
وی با اشاره به اهمیت کشت دوم برای شالیکاران استان اظهار داشت: کشاورزان همیشه تلاش کرده‌اند با انجام کشت دوم زیان‌های خود را جبران کنند. بر همین اساس امسال کشاورزان پس از برداشت آخرین مزارع برنج، ۱۱۰ هزار هکتار از شالیزارهای استان را به کشت دوم اختصاص داده‌اند. رئیس سازمان جهاد کشاورزی گیلان پرورش راتون را مهم‌ترین محصول شالیزاری برای کشت دوم عنوان کرد و افزود: امسال در ۷ هزار و ۵۰۰ هکتار از شالیزارهای استان راتون کشت شده و پیش‌بینی می‌شود کشاورزان تا اواخر مهرماه ۷۰ هزار تن راتون به ارزش ۲ هزار و ۸۰۰ میلیارد تومان برداشت کنند. محمدی با اعلام اینکه امسال ۲۰۰ هزار هکتار از شالیزارهای استان با روش مکانیزه برداشت شده‌اند، گفت: برداشت برنج به علت دمای پایین در زمان نشا و همچنین وقوع بارش‌های موسمی در زمان برداشت در سال‌جاری با تأخیر مواجه شد اما خوشبختانه با بهره‌گیری از روش‌های نوین و رعایت تقویم کشاورزی کیفیت محصول امسال بسیار مرغوب بوده است.
ضابطه‌مند شدن واردات برنج مهم‌ترین تقاضای کشاورزان
محمدی از رشد ۱۲ درصدی عملکرد تولید برنج در گیلان خبر داد و افزود: ضابطه‌مند شدن واردات برنج مهم‌ترین تقاضای کشاورزان استان‌های شمالی از دولت چهاردهم است. در حال حاضر کشاورزان تنها امیدشان به حمایت‌های دولت است و اگر ما بخواهیم بازار برنج به شرایط عادی بازگردد باید مشکلات کشاورزان را حل کنیم. بیشتر آنها به علت مشکلات مالی با خرده مالکی مواجه شده‌اند و زمین‌های خود را تکه تکه کرده و می‌فروشند که اگر از آنها حمایت نشود در بخش تولید برنج دچار خسارت‌های جبران‌ناپذیری خواهیم شد.
کشاورزی با زحمت زیاد و سود کم
«محمد طاهری»، یکی از کشاورزان گیلانی با ابراز گلایه از افزایش هزینه‌های اظهار داشت: چندین ماه با هزار نگرانی از کمبود آب، افزایش دما و هزار مشکل دیگر محصول را کشت می‌کنیم اما همین که زمان فروش می‌رسد مجبوریم برای جبران هزینه با هر قیمتی که دلال می‌گوید محصولمان را بفروشیم. این کشاورز ساکن روستای پیرمحله شاندرمن خاطرنشان کرد: در بازه زمانی کاشت تا برداشت برنج، کشاورزان رنج و زحمت بسیار زیادی را متحمل می‌شوند، اما حاصل چندین ماه دسترنج آنها با سود ناچیزی نصیب دلالان بازار می‌شود.
طاهری تأکید کرد: وضعیت اقتصادی بیشتر کشاورزان ضعیف است و تنها منبع درآمد آنها از محل فروش برنج تأمین می‌شود به همین خاطر سود ناچیز و رکود بازار موجب دلسردی آنها برای ادامه کار شده و اغلب ترجیح می‌دهند زمین‌هایشان را به کشت محصول پرسود‌تری مانند کیوی تبدیل کنند یا آن را به افرادی غیربومی بفروشند که همه این کارها باعث خرد شدن زمین‌ها و ضرر بیشتر شده است. او که این روزها دیگر امیدی به ادامه کار شالیکاری ندارد، اظهار داشت: شالیکاران نمی‌توانند نان خود را از شالیزار تأمین کنند اما یک دلال با موبایلش سود‌های میلیونی جابه‌جا می‌کند. تنها امیدمان به حمایت مسئولان و جلوگیری از واردات برنج است پس لطفاً صدای ما را به گوش آنها برسانید.
