این فقط یک روز تقویمی نیست؛ جشن باشکوهی‌ست برای آغاز دوباره.
مدرسه فقط چهار دیواری‌ای نیست که بچه‌ها در آن درس می‌خوانند. مدرسه یعنی نخستین لبخند اجتماعی، نخستین دوست، نخستین مسئولیت، نخستین تلاش برای فهمیدن جهان. و اول مهر، تقویمِ این تولد دوباره است.
دیدن دانش‌آموزانی که با هیجان لباس فرم‌شان را می‌پوشند، مادرانی که دست کودک‌شان را با کمی نگرانی اما با لبخند می‌فشارند، معلمانی که دفترهای حضور و غیاب‌شان را ورق می‌زنند و به صندلی‌های خالی نگاه می‌کنند، نشان می‌دهد که چرخه‌ی تربیت، رشد و آینده دوباره به حرکت درآمده.
امسال، با همه‌ی چالش‌هایی که آموزش با آن روبروست، با همه‌ی گره‌هایی که باید گشوده شود، هنوز هم مدرسه پناهگاه امنی‌ست برای ساختن فردا. هنوز هم معلم، فانوس راه است. و هنوز هم دانش‌آموز، امید زنده‌ی سرزمین ماست.
بیایید اول مهر را فقط آغاز درس ندانیم. بیایید آن را به چشم فرصتی نگاه کنیم برای ساختن، برای بهتر شدن، برای فهمیدن قدر “آغازها”.
زنگ مدرسه که به صدا درمی‌آید، یعنی هنوز امید هست
- نویسنده : سمانه اسلامی
